هوشنگ امیراحمدی (Hooshang Amirahmadi) از اهالی تالش می‌باشد. وی از سال ۱۹۷۵ در آمریکا اقامت دارد. وی استاد دانشگاه دانشگاه راتگرز (دانشگاه ایالتی نیوجرسی) و مدیر مرکز مطالعات خاورمیانه این دانشگاه است. وی بنیانگذار و رئیس شورای آمریکا-ایران نیز هست. این شورا مرکزی برای پژوهش و سیاست‌گذاری است و تلاش دارد ادراک متقابل مردم ایران و ایالات متحده آمریکا را نسبت به یکدیگر بهبود بخشد. وی همچنین از بنیانگذاران و مدیران مرکز تجزیه و تحلیل مسائل ایران است.

او ابتدا در ایران و در دانشگاه تبریز در رشتهٔ مهندسی کشاورزی تحصیلات عالی خود را آغاز کرده‌است. سپس به آمریکا رفته و دردانشگاه دالاس مدرک کارشناسی ارشد خود را به‌دست آورده است. او دکترای خود را در رشته برنامه ریزی و توسعهٔ بین‌المللی ازدانشگاه کرنل در ایالت نیویورک دریافت کرده است.

تالیفات وی شامل بیش از بیست و پنج کتاب، از جمله پانزده عنوان در مورد رابطه ایران و آمریکا، و بیش از دویست مقاله علمی و مردمی است که به صورت عمده به زبان‌های انگلیسی و فارسی در خارج و داخل کشور منتشر شده‌اند. از جمله این نوشته‌ها عبارتند از

انقلاب و گُذار اقتصادی: تجربه ایران
منطقه دریای خزر بر سر چند راهی: عرصه‌ای نو برای انرژی و توسعه
جزایر کوچک، سیاستهای بزرگ: تنب و ابوموسی در خلیج فارس
ایالات متحده و خاورمیانه: جستجو برای یافتن افقهای جدید
ایران پس از انقلاب
ایران و جهان عرب
بازسازی و لیسانساسی منطقه‌ای در خلیج فارس
توسعه شهری در جهان اسلام
جامعه سیاسی، جامعه مدنی، و توسعه ملی
ابزارهای توسعه صنعتی
تداوم و گسست